Sindirim sistemi

• Çiçekler gelir. Kocaman bir demet, üzerinde not. Mis gibi kokan güzel çiçekler… Hemen suyu doldurur vazoya koyarsın, kokuları daha da yayılır dışarıda yağmur yağar içeri baharı getirir çiçekler. Bir gün iki gün sürer gider kokusu. Sonra alışırsın o kokuya. Ama birkaç gün sonra, böyle bir anda iğrenç bir çürük kokusuna dönüşür. Ne oldu şimdi, bu muydu anlaşma? Not tüm sabitliğiyle durur ama, iyi ki…
• Heyecanla başladığım her konuya ‘anlatmıştın’ diyor ya. Ne zaman yaptım bütün bunları? Hayretler içinde kalıyorum. Hayretler bile kalabalık olmalarına rağmen şaşırıyorlar bana!
• Haiku diye bir mevhum var bilir misin? Bayılırım!
• “Sonra kendimi düşündüm. Benim annemin anlattığı gibi hikâyelerim olmayacak çocuklarıma anlatabileceğim. Çünkü o kadar çok olacaklar ki ben hangi birini anlatacağımı bilemeyeceğim belki. Sansürleyip masum göstermeye çalışmak yalan söylemek midir? Bazı şeyleri söylememek mesela? Annem de öyle mi yapıyor ya da? “Kapıdaki taşın altına mektup bırakırdı.” demesinin altında başka anlamlar yatıyor olabilir mi?” dedi. Annemi düşündüm ben de. En iyisi olmasın çocuğun!
• Dans etti, eğlendi, döndü durdu. Tanımıyordu, tanıştı. Ne oldu. Hep güzel gitse diye gökyüzüne baktı. Yok, bir şey istemeye yüzü yoktu. Dua etmiyorsa utancından hep. Yüzü olmadığından…
• Ne kadar hızlı öğrenirsen o kadar çabuk unutursun. Ne kadar hızlı kilo verirsen o kadar çabuk geri gelir kilolar gibi hani. Sindirim sistemi önemli. Her meselede hem de.
• Şarkıda ‘hiçlik ülkesinden geldim’ diyor ya. Ne zaman yazdım diyorum böyle bir satırı ve nasıl ulaştı bu kadının ağzına… Ben ciddi bir şeyden bahsediyorum, O gülüyor.
• “Son olursak, sonsuz oluruz” dedi kadın o an yeni bir şarkı başladı. Duyulmadı sesi. Gökyüzündeki duymuş mudur? Dua değildi, öylesine…
• Bu kadar TESADÜFü yaşadığı için şan(s)lı mı sence? Kafası karışır insanın. Gökle deniz aynı renk olur, ufuk çizgisi belirsiz. Her şey iç içe geçmez mi? Ne yapsın? O da öyle!

Şimdi gelecek

sana Bahar yeniden:

bırak, bilme, ne --










ne bil, ne bilme:

gelsin hepsi yeniden

sen bilmeden, hiç...

O.Aruoba