Piştt, Sen!

*

“seni sevmem
bu savaşı
kesintiye uğratmaz” dedin.
Önce savaşını bitirseydin. Ben birini severken savaşmadım başkasıyla hiç. Kendimle
savaşımı soruyorsan o başka. “Bu böyle” dedin. Seviyordum, sustum. Başlarken biliyordum. “Birleşmemiz radikal olacak ben kan vereceğim.” Kansızlıktan hastanede yatmış benim annem. Ben de dayanırım diye düşünüyordum. Vitamin alıyordum. Ben değiştikçe sen eleştiriyordun. Yine de şükürler olsun beni anladığın kadarına, yanımda olduğun kadarına. Aza tamah etmeyen bulamazmış çoğu. ‘Çok’ hep çok geldi bana. Ne olurdu sen de savaşmasaydın ya.

“Ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek…” diyor ya ben galiba bilerek ve istemeden atladım camdan.

Benim acımla acını anlatışının cümleleri aynı mıydı? Ben gördüm öyle yazmışsın. Beni mi sevdin acıyan canımı mı? Allah acı çektirenlerin yaksın canını. Ama özgün olsun her biri.

* Dikkat: Resmen sarhoşum